صدور حکم حجر

حجر به معنی جلوگیری و منع کردن فردی از انجام امری است، در حقوق نیز تقریبا همین معنا مد نظر می باشد، یعنی فردی که نتواند به نحو مستقل و معقول از حقوق خویش دفاع نماید. به طور کلی در قانون مدنی حکم حجر در سه مورد صادر می شود:
1. صغار: منظور از صغار افرادی می باشد که به سن بلوغ نرسیده اند؛
2. افراد غیر رشید؛ منظور افرادی است که توانایی و درک تمیز امور مالی خود را ندارند
3. مجانین.