در قراردادها اصولاً می توان هر شرطی را که باطل یا مبطل نباشد، گنجاند.
شروط باطل شروطی است که انجام آن غیرمقدور، بی فایده یا نامشروع باشد
و شروط مبطل (یعنی قرارداد را هم باطل می کند) شرطی است که با مقتضای ذات عقد مخالف باشد
یا مجهول باشد به طوری که موجب جهل به موضوع معامله شود.
اگر شرطی مشمول این شروط نباشد با توجه به ماهیت قرارداد، می توان آن را در قرارداد شرط نمود.
شروط قراردادی ممکن است شرط فعل، شرط صفت یا شرط نتیجه باشد
که هر کدام احکام و آثار خاص خود را دارد و به همین دلیل است
که مبحث قراردادها و تنظیم قرارداد و شروط قراردادی از جمله مهمترین مواردی است
که نیاز به مشاوره حقوقی و رجوع به وکیل دادگستری دارد.
از جمله شروطی که ممکن است افراد در قرارداد خود بگنجانند، شرط التزام است.
بدین معنی که طرفین یا یکی از آن ها تعهدی را بر عهده می گیرد
و در قرارداد شرط می کند که اگر یکی از طرفین تعهد خود را به موقع انجام برسد،
مبلغ معینی در کل یا به ازای هر روز به طرف دیگر پرداخت نماید.
سوالات رایج
- ضمانت اجرای شروط قراردادی چیست؟
- طرفین تا چه حدی در درج شروط قراردادی آزادند؟
- در صورتی که شرط قراردادی باطل باشد چه باید کرد و وضع معامله چگونه است؟
- شرط رهن و ضامن چگونه است؟