در بسیاری از موارد ممکن است افراد از دیگری طلبکار باشند و بین آن ها تنها سند عادی تنظیم شده باشد
یا اصلاً سندی وجود نداشته باشد. در چنین مواردی طلبکار دادخواستی به خواسته مطالبه طلب تقدیم دادگاه می کند
و با توجه به سند عادی که دارد یا دلایل دیگر باید وجود طلب را اثبات نماید یا بتواند طلب خود را پس بگیرد.
اسناد عادی اسنادی هستند که بین خود افراد تنظیم می شود و در واقع مقابل اسناد رسمی محسوب می شوند.
ممکن است سند بدهی تنها یک فاکتور فروش یا یک رسید باشد. وصول وجه سفته و چک در مواردی که جنبه کیفری
ندارد نیز از همین طریق خواهد بود. دادگاه با بررسی پرونده و شواهد و ادله، در صورتی که خوانده را بدهکار تشخیص دهد،
وی را ملزم به ادای دین خواهد کرد.
سوالات رایج:
- در صورت انکار طلب از سوی بدهکار چه باید کرد؟
- در صورتی که مدیون مالی نداشته باشد، آیا اقدامی می توان انجام داد؟
- با چه شواهدی می توان وجود دین را اثبات کرد؟