خلع ید و تخلیه در مواردی که ملک فردی در دست دیگری باشد و او از تسلیم آن امتناع نماید باید
از طریق دعوای خلع ید یا تخلیه ید اقدام نماییم. در مواردی که بین مالک و فرد
متصرف قراردادی وجود نداشته باشد و متصرف ملک را غصب کرده باشد، در این
فرض دعوای خلع ید مطرح می شود که نیاز است مالکیت مالک اثبات گردد تا
حکم به خلع ید متصرف داده شود. اما در صورتی که ملک در تصرف مستأجر باشد
و قرارداد بین مالک و متصرف وجود داشته باشد و پس از پایان مدت از تخلیه امتناع
نماید، باید اقدام به طرح دعوای تخلیه ید نماییم. دعوای تخلیه ید در صلاحیت شورای
حل اختلاف است مگر در مواردی که دعوا مربوطه به سرقفلی یا حق کسب و پیشه
باشد که باید در دادگاه مطرح شود.
علاوه بر اینها اگر فرد متصرف به زور از ملک مورد تصرف بیرون شود، متصرف پیشین
می تواند اقدام به طرح دعاوی تصرف نماید یا از طریق کیفری اقدام به طرح شکایت
تصرف عدوانی نماید. در شکایت کیفری اثبات مالکیت نیاز است.
با توجه به این که تنظیم دادخواست مربوط به خلع ید و پیگیری امور آن نیازمند ظرافت
و دقت نظراست و اشتباه در آن ممکن است حقوق خواهان را به خطر بیاندازد، رجوع
به وکیل دادگستری پیش از هر اقدامی ضروری است.
سوالات رایج
- دعوی خلع ید و تخلیه ید چه تفاوتی با هم دارند؟
- اقدام کیفری در موارد فوق امکان پذیر است یا خیر؟
- چگونه می توان علاوه بر استرداد ملک، خسارت مربوطه را نیز درخواست کرد؟
- چگونه باید مدت تصرف متصرف را ثابت کنیم، برای دریافت خسارت؟
- چگونه دستور تخلیه بگیریم؟